 |
| speelgoedmuis |
De j-w-w-kater heeft zoals altijd een geweldige timing en
komt ons, tijdens E’s bad- en bedspitsuur, een muis brengen… een levende babymuis wel te verstaan. Lief wurgt
kater inclusief muis onder zijn arm en trekt een sprintje naar de tuin, terwijl
ik me verder over E ontferm.
Als E is vertrokken naar dromenland, loop ik de tuin in en
zie ik dat kater‘lief’ nog steeds met babymuis aan het spelen is. Hij heeft
blijkbaar besloten dat het diertje een langzame dood moet sterven. Ik overweeg
het minimuisje af te pakken en hem (of haar, dat kon ik niet zien) naar een
andere wereld te helpen, aangezien dat al duidelijk zijn bestemming was. Maar ik weet niet hoe ik dat moet aanpakken. De natuur
(de kater dus) moet zijn werk maar doen. Wat ik namelijk wel weet is dat ik het met
geen mogelijkheid over mijn hart kan verkrijgen, weekhartig als ik ben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten