spuiten

De liefde die ik voel voor mijn drie liefjes (ja, er is er eentje bij gekomen) is als mijn borstvoeding... het spuit eruit. Ik overlaad ze ermee tot ze zich erin verslikken en ik geef zoveel weg vanuit die liefde dat ze het in grote hoeveelheden weer uitspugen. Ik verstik ze met al mijn goedheid en ben daardoor mezelf verloren. Net zoals mijn tieten nu ook geen eigendom meer van mij zijn.
300 % goed willen doen om hen drieën gelukkig te maken bleek averechts te werken. Ik ben op en zij zijn me zat. De 300 % is namelijk gedoemd te mislukken en dan houd je een zielig, gespannen, verdrietig hoopje mama/vrouw over. En daar wordt niemand blij van.
We verkeren in de beruchte eerste weken met nieuw gezinslid dus hormonen, slaapgebrek en een overhoop liggend gezinsritme verklaren een boel. Maar dat ik te veel te graag te goed wil doen is een feit en dat bederft de prille begintijd met een kleine nieuwe wereldburger.

Het is zo jammer...
Het is zo moeilijk...

Lieve I

1-1-14

Wat ben je mooi
Wat ben je lief
Wat ben je welkom