Laatje

                             foto: dnu.nu/filmrecensie/3862-sonny-boy

Mama worden opent een nieuw laatje met gevoel. Weet ik mijn emotionele toestand tijdens de zwangerschap nog aan hormonen, zo merk ik nu dat een deel van die labiliteit is blijven bestaan. Zo keken lief en ik driekwart jaar geleden, toen nog met dikke buik, de film Sonny Boy. Een aangrijpende tragedie, die me tot een tranendal geroerd heeft.

Nu merk ik echter dat ik bij het zien van foto’s uit deze film al een dikke brok in mijn keel krijg. Net als het feit dat het nieuws over de verongelukte Belgische schoolbus of over de Amsterdamse zedenzaak opeens nieuws van een totaal andere orde is geworden.

Liefde voor je kind is een nieuw soort liefde, die nieuwe registers van emoties aanboort. Mooi hè?!

Druilerig

Ik voel me precies zoals het weer: druilerig. Het eten smaakt niet en ik heb nergens zin in, ook niet in nietsdoen. De hormonen doen het omgekeerde van wat ze een jaar geleden deden. ‘Ontzwangeren’ wordt dat genoemd. E is jengelig, vast ‘de tandjes’ of een ‘mentaal sprongetje’. Alles heeft een naampje en toch voel ik me ondefinieerbaar. Onze overburen hebben vanochtend de “Hoera, een meisje”-slinger opgehangen. Ik verlang terug naar de kraamweek toen de tijd stilstond.

Hartbrekens

foto: expositie-geluk.blogspot.com/

De difrax fopper en E bleken niet zulke goede vrienden. Het ding maakte haar in slaap om haar vervolgens uit de slaap te houden. De nacht bestond uit vijftien kleine slaapmomentjes en een dito hoeveelheid fopperzoektochten.

Als academici iets niet begrijpen, gaan ze er een boek over lezen en zo kwamen we op de zelfstandig-slapen-methode. E leert nu zelf inslapen, wat gepaard gaat met een vast bedritueel, veel gehuil en om de vijf minuten een aai over de bol. We boeken vooruitgang, maar E ziet er al twee dagen wat aangeslagen uit en het moederhart gaat menigmaal aan gruzelementen. De enige reden dat ik het volhoud is dat ik na vele hoofdbrekens en hartbrekens geen enkel alternatief heb kunnen bedenken. 

Scherven brengen geluk?