foto: dnu.nu/filmrecensie/3862-sonny-boy
Mama worden opent een nieuw laatje met gevoel. Weet ik mijn
emotionele toestand tijdens de zwangerschap nog aan hormonen, zo merk ik nu dat
een deel van die labiliteit is blijven bestaan. Zo keken lief en ik driekwart
jaar geleden, toen nog met dikke buik, de film Sonny Boy. Een aangrijpende tragedie, die me tot een tranendal
geroerd heeft.
Nu merk ik echter dat ik bij het zien van foto’s uit deze
film al een dikke brok in mijn keel krijg. Net als het feit dat het nieuws over
de verongelukte Belgische schoolbus of over de Amsterdamse zedenzaak opeens
nieuws van een totaal andere orde is geworden.
Liefde voor je kind is een nieuw soort liefde, die nieuwe
registers van emoties aanboort. Mooi hè?!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten