Gisteren was ik de karikatuur van een desperate housewife.
Ik stond op het punt om een afspraak te maken met de psycholoog, rondkijkend
naar alle melkresten (gevolg van gevechtje met beker enerzijds en omgevallen
melk in poging tot koffie verkeerd maken anderzijds), bergen speelgoed en overal
slingerdingen. Mijn humeur sloeg over op E, die al niet op haar gezelligst was vanwege
het doorkomen van nieuwe tandjes.
De dag met desperate housewife + desperate baby duurde eindeloos,
maar ging voorbij. Vandaag ben ik de dag gestart met het kopen van een grote
bos bloemen. Een collega zei ooit: “Ik heb altijd verse bloemen. Dat kost wat,
maar het scheelt honderden euro’s aan therapie."
Ze heeft gelijk…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten