Op een van de schaarse mooi weer dagen van deze zomer gingen lief
en ik met E naar een recreatieplas in de buurt en daar raakten wij ingeburgerd
in weer een nieuwe ouder-kind-activiteit.
Een klein afgeschermd deel van de plas, de zogenaamde
spartelvijver, is heel geschikt voor ouders met kroost in de zwemdiplomaloze
leeftijd. Een soort natuurpierenbadje. Wij installeerden ons tussen de al
aanwezigen en zagen menig ouderkoppel met een, twee of drie koters komen en
gaan, per bakfiets, fiets-fietskarcombinatie en soms wandelend. In ieder geval
zeer bepakt en bezakt, net als wij trouwens.
Het was een groot circus van kijken en bekeken worden. “Nou, dat
kindje is helemaal niet bang voor water”, “Goh, die zou wel eens op dieet
mogen, de moeder ook trouwens”, “Ach kijk nou, dat kindje eet zand en lijkt het
nog lekker te vinden ook”. We hielden elkaar allemaal nauwlettend in de gaten
op het gebied van de leeftijds- en ontwikkelingscurve, de eetgewoonten en
andere bewijzen van geslaagd of minder geslaagd ouderschap.
Andere ouders zullen E voornamelijk becommentarieerd hebben op
haar slaapgedrag, of beter gezegd: het gebrek aan slaapjes. Waar de baby op
links zo in slaap kukelde op een handdoek en de baby op rechts bijna de hele
middag lag te tukken in de wandelwagen, voerden wij E’s hele slaapritueel uit
inclusief slaapzak, liedjes en tentbedje. Maar slapen?...Ho maar. E’s
nieuwsgierige hoofdje verscheen continu voor het muskietennet en de maximaal
bereikte slaaptijd was twintig minuten.
Aan het einde van een enerverende en overigens ook heerlijke dag
arriveerde er op de valreep een jong stel met een meisjesdrieling en een jonger
jongetje, wat na navraag een vierling bleek te zijn. Geduldig gingen ze in een
rijtje staan en geroutineerd werd een voor een ingesmeerd en het water in
gestuurd. Ze kwamen lopend en alle benodigdheden werden tevoorschijn getoverd
uit een klein sporttasje. Ik keek om me heen naar onze vijf tassen en E’s tent
begon te schudden. Ze wilde de wonderlijke vierling en dito ouders ook wel bewonderen. De volgende keer neem ik alleen een handdoek mee…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten